Overweeg je om volgend jaar te starten aan een theateropleiding? Informeer je dan goed, want er zijn heel wat mogelijkheden. Vier studenten van vier verschillende theaterscholen vertellen waarom het een goed idee zou zijn dat jij op hun school auditie komt doen.
Ik zit op dit moment in mijn derde bachelor aan LUCA Drama en ik volg ‘Spelen/Maken’. Bij LUCA Drama volg je echt je eigen parcours. Docenten willen je niet in een bepaalde stijl duwen maar helpen je eigen stijl en je eigen blauwdruk te ontdekken in het spelen en maken. Ikzelf volg spelen maar je kan ook kiezen voor schrijven binnen onze opleiding.
Je krijgt binnen de opleiding verschillende modules. Elke keer focust het op iets nieuws. Zo zijn er bij de richting ‘Spelen/Maken’ modules die eerder focussen op teksttheater, andere modules focussen dan weer meer op fysiek spel. Zo krijg je de verschillende facetten van theater te zien. Telkens werk je ook met nieuwe docenten met hun eigen specialisatie. Als student heb je zelf ook veel vrijheid om je eigen stijl te ontdekken.
Zo zijn er elk jaar ‘atelierweken’. Dan kan je samenwerken met andere jaren van zowel spelen als schrijven en krijg
je twee weken carte blanche om echt te onderzoeken en experimenteren samen met andere studenten. Binnen onze opleiding heerst er een superfijne en veilige sfeer. We leren al snel collectief te werk te gaan, een belangrijk aspect voor in het werkveld later. Ik zit bijvoorbeeld in een hele fijne klas waar ik ook graag mee samenwerk, waar er geen nood is aan concurrentie en waar we elkaar alleen maar ondersteunen.
'Schrijven/Maken' is de andere keuzemogelijkheid binnen onze drama-opleiding. Ook daar krijg je verschillende modules doorheen de jaren om te ontdekken wat voor schrijver je wil zijn. Er wordt gefocust op poëzie, scenario, audio, literatuur en nog zoveel meer. Het is ook fantastisch dat er genoeg kansen zijn om als speler samen te werken met de schrijvers en omgekeerd. Zo vullen we elkaar ook aan als schrijver en speler. Er is enorm veel vrijheid om te ontdekken wie je bent als speler en als maker en de docenten helpen ons hier ook enorm bij. Daarom heb ik ook gekozen voor LUCA Drama. De focus ligt zowel op spelen als maken en dat maakt deze opleiding voor mij een topkeuze!
Ik ben bijna voorbij de helft van mijn driejarige parttime opleiding aan de Toneelacademie Maastricht: ‘Docent & Regisseur’, of kortweg D&R. In drie jaar tijd word je iedere vrijdag en zaterdag klaargestoomd tot spelende maker of makende speler of docerende maker. Het is dus echt de bedoeling dat je je eigen pad kan uitstippelen.
Ik zit in een klas met zowel Nederlandse als Belgische studenten, zo kan er een fijne artistieke kruisbestuiving plaatsvinden. Er heerst een heel open sfeer waar over alles kan gepraat worden en we elkaar helpen waar nodig. Van concurrentie is er weinig sprake, zo kunnen we onszelf als kunstenaar ontwikkelen in een veilige omgeving. Naast deze culturele uitwisseling krijg ik ook te maken met een erg divers docententeam die stuk voor stuk uitblinken in hun vak. De Maastrichtse aanpak staat voor een vast pakket met ‘technische’ vakken zoals stem, beweging en zang. De andere vakken variëren naargelang de lesinhoud dat jaar.
In het eerste jaar wordt er een vaktechnische basis gelegd met teksttheater en improvisatie. Daarnaast wordt het makerschap een eerste keer aangesproken en krijg je dramaturgie en didactiek. In het tweede jaar, waarin ik momenteel zit, ligt de nadruk op doceren. Je doet stages en wisselt lesideeën uit met medestudenten. Ook zet je je eerste passen als regisseur door de eigen artistieke visie aan te scherpen in ‘maakblokken’ en op het einde van het schooljaar externe spelers te regisseren. Het derde jaar staat dan weer helemaal in het teken van een eindregie op poten zetten.
Je blijft tussendoor ook constant je spelersvaardigheden aanspreken door in het ‘spelblok’ (in het tweede en derde jaar) mee te duiken in het maakproces van een externe regisseur.
Het is dus juist die multi-gefacetteerde aanpak die ervoor zorgt dat je de drie jaar eindigt als docent en regisseur die kan werken vanuit persoonlijke fascinaties. Iemand die een stevige artistieke toolkit op zak heeft en die een grote voeling met het werkveld heeft. Daar staat Maastricht voor!
Ik zit nu in mijn derde bachelorjaar ‘Drama Regie en Schrijven’ aan het RITCS. Op campus Bottelarij volgen we deze opleiding samen met studenten ‘Drama Spel en Podiumtechnieken’.
Tijdens de opleiding krijgen we diverse ateliers aangeboden, elk met een specifieke focus. We leren bijvoorbeeld samenwerken met acteurs, volgen bewegingslessen, schrijven zelf teksten, maken scenografieën… Docenten reiken ons methodieken aan die we kunnen toepassen in onze artistieke ontwikkeling. Het werkproces staat in de opleiding centraal. Er is ruimte om te experimenteren, fouten te maken en daarvan te leren. Deze aanpak creëert een open sfeer waarin medestudenten elkaars werk met een open blik benaderen. Het is fijn te weten dat je je kwetsbaar mag opstellen zonder dat daarover geoordeeld wordt.
Hoewel de opleiding sterk inzet op het ontwikkelen van je eigen artistieke taal, is samenwerking een cruciaal aspect. We werken nauw samen met klasgenoten en studenten van de opleidingen ‘Drama Spel en Podiumtechnieken’. Deze samenwerking leidt tot wederzijds begrip en waardering voor elkaars vakgebied, waardoor we elkaar aanvullen. Dit bevordert de collectieve sfeer, zowel binnen als buiten de lessen. Al snel leer je bijna iedereen kennen en ontstaat er een familiaire omgeving. Het RITCS is een typisch Brusselse school die de snel veranderende en complexe samenleving ziet als een laboratorium. Deze visie geeft de school een rebels karakter dat graag tegen conventies ingaat en zo de makers, spelers en technici van morgen vormt.
Toen ik drieënhalf jaar geleden voor de dramaopleiding van KASK & Conservatorium werd aangenomen had ik eigenlijk geen idee waar ik me voor had ingeschreven. Vers van het middelbaar had ik me vol goede moed aangemeld om auditie te komen doen. Ik wist nog maar weinig over KASK & Conservatorium aangezien ik uit Nederland kom en niet veel had gehoord over de Vlaamse toneelscholen. Ik dacht: “In het slechtste geval heb ik een leuk, al dan niet loos, weekend naar Gent gehad.”
Maar eenmaal bij de auditie wist ik dat dit niet zomaar een school was en niet zomaar een uitstapje naar het zuiden. Vanaf de seconde dat ik de deuren van de prachtige Bijlokesite (de locatie van de dramaopleiding) binnenliep, voelde ik dat ik daar heel wat zou kunnen leren over spelen, maken en over mezelf. Een paar uur later, toen ik bezweet van de auditie, dezelfde deuren uit liep, wist ik dat mijn voorgevoel juist zat.
Nu ik in mijn master zit, kan ik met zekerheid zeggen dat de jonge ik drieënhalf jaar geleden gelijk had. Ik heb heel veel geleerd. Onze opleiding is niet louter spelgericht. Hier kan je afstuderen als acteur, regisseur, schrijver, dramaturg enzovoort. Vele van ons worden uiteindelijk makende spelers of spelende makers. Of beide! Je krijgt hier namelijk een breed pallet aan methodes, leerstof en handvaten aangereikt. Het curriculum van de eerste twee jaar zit bomvol met ateliers waar je met tekst leert omgaan, met dans en choreografie, of waar er net meer op theater maken wordt gefocust. Er komen ook veel gastdocenten over de vloer die met minstens een been in het werkveld staan en je veel te leren hebben door hun ervaring en kennis.
Los van de ateliers krijg je aan KASK & Conservatorium nog meer dan op andere scholen veel theorie aangereikt. Persoonlijk heb ik dit als een enorme verrijking voor mijn praktijk ervaren. Je leert je situeren in een (kunst) geschiedenis en je als kunstenaar te verhouden tot de wereld om je heen. Je krijgt ook de kans om veel theater en kunst te bekijken. En omdat heel de school wemelt van creatieve kunststudenten van verschillende richtingen is er veel mogelijkheid tot samenwerking en interdisciplinariteit.
Natuurlijk staat KASK & Conservatorium bij uitstek bekend als dé school waar je fysiek leert spelen. En dat is gelukkig ook meer dan waar. De eerste jaren heb ik elke dag tot mijn grote vreugde mogen bewegen en in die beweging manieren van spelen kunnen aanraken die je (denk ik) op geen enkele andere manier zou kunnen ontdekken. Ik heb een groot deel van mijn bachelor in joggingkleding doorgebracht op school, maar dat was een offer dat ik met liefde heb gemaakt.
