Dit was Landjuweelfestival (zondag 26 oktober 2025)
zondag 26 okt. 2025
Bekijk het Landjuweelfestival door de blik van onze jongerenredactie. Enkele geëngageerde redacteurs van JongDOEK (de jongerenwerking van OPENDOEK) trokken met een jeugdige blik en een scherpe pen naar de voorstellingen van het Landjuweelfestival.
Op een heldere, frisse herfstochtend vond de Theaterwandeling van Nocturnes vzw en Mevna Voormezele plaats. Het werd een bijzondere (tijd)reis over de Ieperse vestingen.
In het Kruitmagazijn, ontmoetten we de eerste figuur, de beroemde bouwmeester Sébastien Le Prestre de Vauban, die gepassioneerd sprak over zijn ingenieuze vestingen en andere van zijn uitvindingen. Bij de Predikherentoren zagen we vervolgens een gewonde tempelier uit 1307 aangelopen, die na een aanval door Franse cavaliers levend en wel (én met wat extra gestolen goudmunten) bij zijn vrouw terugkomt. Verder op het pad kwamen we twee jongedames tegen, op weg om de gesmeerde stuutjes (boterhammen) te brengen naar hun mannen, die als stonecarvers en gardeners werken op Ramparts Cemetery aan de Rijselsepoort. De twee, de ene iets aanwezig dan de ander, vertelden ons over hoe het daar aan zijn werk gaat. Vervolgens troffen we in de oude ijskelder dan weer een schuilende soldaat die angstig naar een onduidelijke kaart van het Niemandsland staarde. We eindigden onze tocht bij de Menenpoort, waar een reporter van de nationale omroep ons aanspreekt bij de inhuldiging van het monument in 1927.
Ieper ademt geschiedenis, van oorlog tot vrede. De lokale acteurs en theatermakers van de Theaterwandeling brachten dat verhaal op een betoverende manier tot leven.
Dit is theater over theater - meta op meta, laag op laag. Een absurde repetitie glijdt langzaam over in een brekende werkelijkheid, waar ambitie en waanzin in elkaar overvloeien. Het vertrouwde wordt vreemd, het podium gevaarlijk echt.
De versie van CampusToneel voelt tegelijk intellectueel en intuïtief aan. Het is een collectieve creatie waarin elke stem telt, een zeldzame vorm van ensemble-eerlijkheid. Het resultaat is een donkere wereld in lichte kleren: bedompte lucht vol jonge energie. In die spanning klopt het hart van de voorstelling, en misschien van het theater zelf. De hoop dat er, via spel, eindelijk iets giftigs kan worden losgelaten.
re:macbeth is theater over angst, macht en het verlies van identiteit, maar ook een viering van verbeelding. CampusToneel eert het innerlijke, het bizarre en het complexe, en herinnert ons eraan waarom we steeds weer naar Shakespeare terugkeren.
