FAUST:
Schooëne vraa, pakt mijnen eirem,
Dak ou nor ou husken doen
VRAA:
Ik zin gieè blom van de zieè en oek nie sjiek
En ist gepêrmeteerd dak alieèst nor ons husken gon
FAUST:
Amaj mijn voeten, das een schooën pateeken
Da hem ik nog nooët gezien
Ze ês pêrmêntelijk ierlijk
En oek een bitteken oardig
Die lêppen zxoe roöd mor nen bljiekschijter
Da gonk alt onthoun en kzin gieè leugenas
Kik ne kièer, ze kikt nor beneè
Mijnen tikker go nogal
En tis amêts een pieketijn
Mor k moet ze opschjeiren, noa
(Mephistoteles komt op)
FAUST:
Lustert, reègelt da wijf
MEPHISTOTELES:
Waëlkste?
FAUST:
Ze ês just gepassjeèrt
MEPHISTOTELES:
Noa, ge moet mij nie klooêten
Ik zeig ou da schooên wijf Is nogal nen nùmero
Gelêk nen kastaar goant nie goan
We gon nen deurtrokken truc moetn bovenhoalen
FAUST:
K moet die schêtteras ein
Bring mij nor wor zij ronkt
Holt die sjeirp von hor bust
K hem dust nor dien kassenband
MEPHISTOTELES:
Ge zult zieèr êmmen
Mor k wil ou heilpen
K ein noa geêne tied om ou geklap te hoaren
Agge vandoag eur kommer nog wilt zien