Amina Belôrf schrijft poëzie en proza. In 2020 debuteerde ze met ‘Zonder het licht te breken’. Met deze ode aan de kwetsbaarheid maakte ze een voorstelling waarbij ze samen met muzikante Sarah De Wilde poëzie met muziek laat samensmelten.
Drijfzand
Het feest is voorbij
het doek nog niet
gevallen, planken
kraken na van duizend
dansende dialogen
die het lichaam recht hielden
in de bochten van een reis
zonder retour of richting
herinnering van vertrek
het feest is voorbij
het doek nog niet gevallen
stoelendans als rollercoaster
één twee drie piano
wie niet weg is is gezien
bloed raast door zenuwbanen
harten pompen op het ritme
van schoenzolen die nazinderen
op de maat van de muziek.
Het feest is voorbij
het doek gevallen
het licht knipt aan
ik sta voor je, midden
in deze roes-ravage
lees ik je lippen.
Je zegt:
'De wereld dragen.
Ik kan het niet langer.
Alleen.'