Amina Belôrf schrijft proza en poëzie. In 2020 debuteerde ze met ‘Zonder het licht te breken’. Momenteel tourt ze rond met de voorstelling 'Atlas-Antwerpen (retour)' waarin ze met beeld en muziek de levenswandel van haar vader schetst.
Nachtklok
Heelhuids in quarantaine
omringd door scherven in
avondspits, willoos gewogen
schijnt het licht
op wat niet gezien mag zijn.
De gemaskerde massa breekt
de tegenstroom, draagkracht
duurt dagen, geen maanden meer.
Doof doembeelden uit
dicht de generatiekloof
dankbaarheid bij leven
voor wat vandaag morgen
nog niet is.
Wijk van het pad af
zing het zwart tegemoet
dans verder dan het duister
schakel na de nachtklok
het daglicht weer aan.