CHARLOTTE VANDIJCK
De striptease van de spelende mens
Als ik aan het woord trend denk, associeer ik dat meteen met de meest verse instastory of TikTokban van één of andere fashionistaqueen. Dat, en de herinnering aan mijn knipbeurten die ik als tiener liet doorgaan in dé trendy kapperszaak waar elke gespleten haarpunt uit den boze was.
De Nederlandse Li Edelkoort bracht daar onlangs verandering in. Zij is trendwatcher, en in een interview met De Standaard verwees modeontwerper Dries Van Noten naar haar voorspelling voor de nabije toekomst: het tijdperk van de amateur is aangebroken.
Diep vanbinnen hoorde ik een dof krakje, gevolgd door een zacht plofje van geruststelling. Edelkoort ving een pak van mijn hart op. Of beter: ze had het flinterdunne draadje doorgesneden waaraan nog het joekelgewicht van mijn trillende schoolbrein bengelde.
Ik dacht aan mijn proffen uit de masteropleiding theaterwetenschappen, die prachtige definities en filosofieën de aula’s inzonden. Maar als ik aan mijn kijkbeleving als toeschouwer dacht, leken die soms Don Quichottiaanse luchtkastelen. Hoe lang heb ik mezelf niet voorgehouden dat ik theater met een strenge observatiebril moet benaderen? Nee, de samenlevingsvoelsprieten van trendwatchers leveren niet altijd de meest wereldschokkende inzichten op, maar dit was de eerste barst in het ei waar ik al een tijdje op zat te broeden.
Mijn zoektocht ligt ergens tussen kunst, therapie en de menselijke noodzaak tot expressie. Vorig jaar, toen ik de derde maand van mijn opleiding dramatherapie achter de rug had, viel het in stukjes uiteen, dat theatrale spiegelpaleis dat ik jarenlang had opgebouwd. Wat als de theatermaker zichzelf nu eens stript van al die poëtica, dacht ik. Wat als het gewoon over de energie tussen de spelers mag gaan, de homo ludens in al zijn eenvoud? Het tijdperk van de amateur is dus aangebroken.
En zo begon ik theatermaken te zien als een vrijplaats om de vele rollen in onszelf te (her)ontdekken, om zuurstof te geven aan onze verbeeldingskracht. Zoals een avonturier die in eigen land op pad gaat. Professional of niet, het is deze common playground dat ieder hokje overstijgt. Welk LinkedIn-profiel er ook op ons voorhoofd kleeft, vrije expressie uiten en delen is een basisrecht voor iedereen.
Als ik iets geleerd heb van de interviews die ik voor OPENDOEK-magazine afnam, dan is het wel de enorme impact en kracht die van een groep liefhebbers uitgaat. Hun levens zijn zo sterk met elkaar verbonden omdat ze zich telkens opnieuw durven blootgeven, omdat ze durven herbeginnen. Dat is ook wat iedere professionele scenarist, acteur of kostuumontwerper ondergaat wanneer zich een nieuw project aandient.
De mooiste creaties ontstaan uit die kwetsbaarheid. Hoe meer we het kind in onszelf omarmen én die speelvogel de erkenning geven die hij verdient, des te meer zullen we ook onze zoektocht naast de scène durven tonen. Het is zo gemakkelijk als het moeilijk is.
Charlotte Vandijck