Sofie de Brée, is een jonge actrice. Haar naam zal u wellicht nog niet bekend in de oren klinken, maar daar komt binnenkort ongetwijfeld verandering in. Sofie is 15 jaar, heeft Woord gevolgd in Aalter en ging deze zomer mee met JongDOEK naar Toulouse voor de EDERED drama encounter. Verder speelt ze mee in de film ‘Zaak de Zutter’ en vertolkt ze een rol in de serie ‘De bende van Jan de Lichte,’ die binnenkort te zien is op VTM.
Dag Sofie , de vorige keer dat ik je zag, zaten we in Frankrijk voor EDERED. Hoe heb je die twee weken beleefd?
Het was echt magisch. Echt waar, ongelooflijk. Ik heb heel toffe mensen leren kennen die allemaal hetzelfde gevoel hadden en er allemaal voor gingen. Ik heb ook nog veel contact met die mensen, dat is wel wijs. Ik heb ook veel bijgeleerd op het vlak van theater vond ik, zoals mime spelen bijvoorbeeld. Het was heel leerrijk. Ik ga dat nooit meer vergeten denk ik.
Ik heb ook gezien dat je onlangs première had van de bende van Jan de Lichte?
Ja, inderdaad. Onlangs was het première op het Filmfestival van Gent. Daar hebben we de eerste twee afleveringen gezien. Ik was wel wat geschrokken. Ik vond het goed hoor, maar ik dacht ‘doe ik daarin mee?’. Het was vooral ook heel leuk om iedereen van de cast terug te zien. Op de rode loper had vooral Matteo (Simoni) mij wat meegetrokken, en ook met de paparazzi was het wel een hele mooie ervaring.
Voor de mensen die nog niet weten waarover de reeks gaat. Kan je het even uitleggen?
De bende van Jan de Lichte is een verfilming van het boek van Louis Paul Boon. Het gaat eigenlijk over de Vlaamse Robin Hood. Jan de Lichte maakt in Aalst de bossen onveilig. De vraag daarbij is vooral of hij goed of slecht is. Hij heeft een bende die de armen probeert te helpen, want die zijn onderdrukt en weggeschoven uit de maatschappij.
Wat is jouw rol in de reeks?
Mijn personage heet Marieke. Zij hoort niet echt bij de bende maar ze weet wel dat die bestaat. Ze is wat mysterieus, loopt veel in het bos rond en vangt zo van alles op. Ze komt ook goed overeen met Jan en speelt dan zo soms bepaalde informatie door. Ze heeft ook zeker wat haar eigen verhaal met twee andere figuren in het bos. De vraag is voornamelijk wie Marieke nu juist is en of ze goed of slecht is.
Je hebt dan toch best een grote rol als ik het zo hoor?
Ja, ik zou het geen hoofdrol noemen maar toch best een belangrijke rol.
Een beetje dromen mag. Dat zorgt dat je een doel hebt. Ik droom wel graag.’
Je hebt dan ook auditie moeten doen neem ik aan?
Inderdaad, ik had een mail gekregen met de vraag of ik geïnteresseerd was. 400 meisjes konden zich inschrijven en 45 van die meisjes mochten dan auditie doen. De auditie zelf vond ik toch wat eng want alles werd ook opgenomen. Een paar weken later kreeg ik een mail waarin stond dat de twee regisseurs het nog niet helemaal eens waren. 5 meisjes, waaronder ik, mochten terugkeren. En dan opnieuw een paar weken later kreeg mijn mama telefoon en vertelde ze me ’s avonds dat ik de rol van Marieke gekregen had. Ik begon gewoon te wenen, dat was echt een zalig gevoel.
Dan kom je de eerste dag aan op de set. Hoe was dat?
Ik wist niet wat er gebeurde, zo veel mensen! Mensen voor geluid, voor de set, … Iedereen was ook super vriendelijk, ik werd overal geholpen. Zo begon het bijvoorbeeld te regenen en kreeg ik meteen een paraplu boven mijn hoofd. Er was ook een kindercoach op de set die ons hielp. Ik voelde mij daar echt thuis.
De hoofdrol in de reeks is weggelegd voor Matteo Simoni, maar ook Stef Aerts speelt mee. Dat zijn bekende namen . Hoe was het om met hen te spelen?
Ja, amai. Ik weet nog dat mijn tweede draaidag de eerste dag was voor Matteo. We reden naar de parking en ik zag hem zitten in de make-up. Ik zei direct zegen mijn opa, die mij naar de set reed, ‘Oh my God, kijk, kijk!’ en toen kwam ik daar binnen zei hij direct ‘jij bent Marieke zeker?’ Hij was dus echt heel vriendelijk, een gewone mens. Hij stond zeker nog met zijn beide voeten op de grond. Ik heb er heel veel plezier mee gemaakt, wat onnozel gedaan en gedanst e.d. Ook Stef Aerts is een heel vriendelijke man. Ik vond het echt zot hoe goed ik overeen kwam met die bekende namen. Heel wijs.
Had je dat niet gedacht dan?
Ik dacht vooral dat dat wat gescheiden zou blijven. Dat we samen de scènes zouden opnemen en dat was het dan. Maar we zaten bijvoorbeeld ook samen aan tafel om te eten, ik voelde me echt vereerd.
Je gaat natuurlijk ook nog naar school. Was dat combineerbaar?
Ja dat was wel moeilijk maar door die stress om alles te moeten inhalen had ik wel goeie en soms zelfs betere punten dan voordien. Ik had ook een paar vriendinnen die alles bijhielden en mijn cursussen invulden. Op vrijdag kwamen we ook altijd samen om te overleggen wat ze allemaal gezien hadden in die week. Ik had dus wel een veel steun vanuit school.
En thuis?
Ja, ik heb een heel enthousiast gezin. Mijn mama bracht me vaak naar de set en was er heel geliefd, ook door Matteo. Mijn zus was ook heel enthousiast en is ook eens mogen meegaan. Dat is soms wel wat moeilijker want niet iedereen mag daar zomaar komen, dus die vond dat wel eens zot om te doen. Ook bij mijn broer, hoewel hij wat stiller is, zag ik dat hij wel trots was. Op school was er ook helemaal geen jaloezie. Iedereen bleef normaal doen tegen mij, behalve dingen zoals ‘kijk daar de bv!’. Maar ja, dat is wel oké.
Wou je altijd al actrice worden?
Ik had daar nog nooit over nagedacht. Het is wat begonnen met Zaak de Zutter (film over de moorden van Beernem). Dat was kleinschaliger, maar het was wel tof om zo te beginnen. Ik kreeg toen ook het compliment dat ik het goed deed en dat het in mij zit. Dus zo begon ik toch te denken dat het misschien wel iets voor mij zou zijn . Ik wil wel eerst mijn studies afmaken en een diploma behalen want met actrice zijn heb je nooit zekerheid natuurlijk.
Als ik je nu zou vragen waar je denkt te staan binnen 10 jaar, wat zou je dan antwoorden?
Gelukkig, hoop ik? (lacht). Dat is een moeilijke vraag maar ik denk er wel veel over na. Wat wil ik doen? Wat wil ik worden? Wat wil ik zijn? Ik weet het nog altijd niet zo goed. Ik hoop dat ik tegen dan ook wel al wat meer gedaan heb op acteergebied maar ik wil niet te hard van stapel lopen en denken dat ik dan al in Amerika zit. Maar wie weet, het zou wel leuk zijn.
Een beetje dromen mag hé.
Ja, een beetje dromen mag. Dat zorgt dat je een doel hebt. Ik droom wel graag. Dus Amerika, wie weet! (lacht)
Wil je zelf nog iets kwijt?
Ik zou zeggen tegen iedereen: gewoon durven. Ga er gewoon voor en wees niet bang om je te laten tegenhouden. Ik was ook wel een beetje bang in het begin maar ik ben er uiteindelijk wel megatrots op.
Bedankt voor dit interview en nog veel succes in de toekomst.