DE 5 MOOISTE MOMENTEN VAN DE INTERNATIONALE THEATERSTAGE SLOVENIË

De 5 mooiste momenten van de internationale theaterstage Slovenië

3 weken geleden vertrokken 10 enthousiaste 18-plussers op internationale theaterstage. In het zonovergoten kuststadje Izola in Slovenië mocht deze groep een week lang proeven en genieten van verschillende theaterworkshops. Het werd een week vol theater, mooie mensen en intense vriendschappen. Hoe het hen verder verging? Ik zet de 5 mooiste momenten even op een rijtje.

1. Eerste kennismaking

Nog voor het echte “avontuur” begon, brak er op Zaventem al een spannend moment aan. 8 onbekenden zouden samen een week intens theater gaan beleven. Daar, op de rode bol van de plattegrond (die wat te letterlijk genomen werd) leerden we elkaar voor het eerst kennen. Gelukkig zat de sfeer er meteen goed in. Er werd meteen gelachen en gepraat, en de sfeer werd alsmaar meer ontspannen. 6 olijke dames en 2 heren leerden elkaar hier voor het eerst kennen en konden opgelucht ademhalen: dit zou een geweldige reis worden.

2. “Grab your workshop leader”

Dag 1 was ongetwijfeld een belangrijk moment voor alle deelnemers. Eindelijk kregen ze te horen in welke workshop ze geplaatst waren. Misschien in de maskerworkshop met de Belgische workshopleader Bram? Of improvisatie? Of toch eerder physical theatre? Of misschien devised theatre? Iedereen stond te popelen om te beginnen aan deze leerrijke week. “Grab your workshop leader!”, was dan ook het startschot voor 6 dagen vol theater, emoties en grappige momenten. Elke dag werd er van 10 tot 4 gezweet en gezwoegd, maar ook gelachen en gehuild. Door de workshops leerden we niet alleen elkaar kennen, maar keerden we ook onszelf binnenstebuiten. We leerden er onze grenzen verleggen, en tot het uiterste gaan, fysiek, maar ook mentaal. Deze workshops waren stuk voor stuk geweldig, net als de mensen die ze gaven.
 

3. “Sweet exchange market”

Op de tweede avond vond er een sweet exchange market plaats, hét moment om de anderen en hun cultuur beter te leren kennen. Elk land bracht zijn favoriete “sweets” mee om deze op een marktachtige manier met de andere landen te delen.
België was present met hoedjes in de Belgische driekleur, een Belgische vlag, Côte dor chocolade, Jules De Strooper wafels, speculaas, napoleons… Elk land heeft zo zijn specialiteiten en die hebben wij tot op de bodem (lees: bodem van de koekjesdoos) mogen ontdekken. Dit moment zorgde er voor dat de hechte sfeer die er in de workshops was aan het ontstaan, kon worden verdergezet in de avondactiviteiten. Als perfecte afsluiter van de avond werd er gitaar gespeeld en gezellig in een kring meegezongen, iets wat we, van toen af aan, bijna elke avond deden.

 

4. Karaoke night

Bohemian Rhapsody, Pocket full of Sunshine, Dancing queen…geen klassieker mocht ontbreken op de avond waar iedereen zo had naar uitgekeken: Karaoke Night! Iedereen waagde zijn kans, zowel aan de microfoon als op de dansvloer. Er werd gefeest en gelachen en elk land bracht ook z’n eigen klassiekers. Wij, de Belgen, brachten o.a. Mia, van Gorki, en ook probeerden we de Duitsers te imponeren en brachten we “Haus am See”. Ook de typische feestnummers mochten niet ontbreken. Er werd uitbundig gedanst en gezongen, en de vriendschap tussen de landen werd alleen maar hechter. Dit was zonder twijfel één van de beste momenten van de stage.

5. Performance day

De laatste dag was eentje om naar uit te kijken, maar ook om spontaan van te beginnen huilen. Het was performance day, dus eindelijk kon iedereen tonen waar ze een hele week aan hadden gewerkt. Maar helaas, het was ook de laatste dag en dat betekende: afscheid nemen. Niet voor iedereen het beste van zichzelf zou geven op het podium natuurlijk. Wat ik toen mocht aanschouwen was ongelooflijk. Het was geweldig om te zien wat iedereen op die korte tijd had verwezenlijkt. Elke workshop en elke performance was op zijn eigen manier speciaal en prachtig. Emoties speelden ons allemaal parten, er werd gelachen en gebruld, en naar de laatste performances toe ook gehuild. Na het eten volgde er nog een afscheidsdrink, waar de traantjes opnieuw vloeiden.

Het was een intense en prachtige week waarvoor ik heel dankbaar ben.

Geschreven door jonkie Dorien - september 2018